BİZLER SPORUMUZUN TOTAL SORUNUYUZ! NEDEN?

Türkiye’de spor konusunda ağzı olan konuşuyor!

Bilen bilmeyen…

Anlayan anlamayan…

Her kafadan bir ses.

Herkes birer Mourinho, herkes birer Messi...

Falanca maçta alınan bir galibiyetten sonra takıma “Süper” diyenler, ardından gelen bir yenilgiden sonra aynı ekibe  “Reziller” damgası vurabiliyor!

Neden?

Çünkü biz ulus olarak “günlük” yaşıyoruz!

Ne dünümüz, ne yarınımız var!

Bizim için önemli olan bugün…

O zaman yapılan tüm eleştirilerin bir anlamı da, ciddiyeti de olmuyor tabii!

Biz, “kısa, orta ve uzun vadeli” plan ve programı olmayan bir yapıya sahibiz!

Bilimden uzağız…

Temel sorunumuz;  tek tek ne futbol federasyonu yönetimi, ne Fatih Terim, ne Şenol Güneş, ne Sergen Yalçın, ne Rıza Çalımbay, ne başka bir teknik adam, ne de futbolcular!

Biz hepimiz kulüpleriyle, yöneticileriyle, antrenörleriyle, sporcularıyla, taraftarlarıyla, hakemleriyle, menajerleriyle, yorumcularıyla, medyasıyla neredeyse ülkece total bir sorunuz!

Sporumuzun adeta baş belasıyız! 

                                               * * *

Yatırım yapıp beklemeyi, başarı için büyük çabalar sarf etmeyi, çalışıp didinmeyi, ter dökmeyi, emek harcamayı bilmeyiz; yapılacak planın programın süresinin dolmasını, yatırımın karşılığının alınmasını asla beklemeyiz, bekleyemeyiz!

Bu nedenle alt yapıya ciddi olarak önem vermez, buraya “gerçek manada” asla yatırım yapmayız!

Sadece göz boyarız!

Çünkü, disipline edilmiş bir yapımız, doğru bir mantalitemiz, bakış açımız yok!

Kolaycıyız!

                                                            * * *                                               

O nedenle, ilerisini hiç düşünmeden çoğu “kariyersiz ve kalitesiz de” olsa yabancılara kapımızı sonuna değin açarız!

O nedenle, günü kurtarmak ve başarıyı hemen yakalamak için gözümüz kapalı paralarımızı çöpe atarız!

O nedenle, dereyi geçerken at değiştirir, bir teknik adamın yerine hiç düşünmeden bir başkasına “gel bizi kurtar” der, çuvalla euro öderiz!

O nedenle, transfer ettiğimiz gençleri çoğunlukla “yedek bankında” oturtur,  ya da bir başka yere “kiralar”, miadı çoktan dolmuş, “tevellüdünü kendisi bile unutmuş olanları” tereddüt etmeden sahaya süreriz.

Çünkü, bizim için hayat bugündür!

Günü kurtarmaktır…

Yarınlar umrumuzda olmaz!