HENTBOL AİLESİNİN ÖZLEM GİDERDİĞİ DOSTLUK ŞEHRİ: ESKİŞEHİR…

Eskişehir iki yıldır daha küçük çapta kendi iline hizmet verenler için düzenlediği organizasyonu, ancak  ve ancak büyük yürekli  insanlarla büyüterek Türkiye genelinde hentbola hizmet verenleri kapsayacak bir organizasyona çevirebilirdi.

Hentbolun kuruluşundan itibaren,  hentbola hizmet verenlerin davet edilip bir program dahilinde Eskişehir’de bir araya getirileceğini duydum. Uzun zamandır özlediğim ve bir araya gelemediğim hentbol dostlarımla karşılaşacağım için beni tatlı bir heyecan sardı. Bu nedenle   1 Eylül gününü de iple çektim.

Anadolu Üniversitesinin bu hentbol dostlarına kapılarını açtığı buluşma yeri olan güzel  spor salonunda sabahtan itibaren  oynanan hazırlık turnuvasına hentbolcular gelmeye başladı.   Bu maçları izlemeye  gelen ve sayısı gittikçe artan hentbolcuların, bir birlerini gördükleri an kollarını açıp samimi sarılışları, tribünde maç izlerken  sohbet edip  özlem gidermeleri  gerçekten çok güzeldi. Sıra bu turnuvadaki maçlar sonrası oynanacak erkek  ve  bayan şöhretlerin maçına yaklaştıkça hareketlilik, telaş ve heyecan artıyordu.  GENÇ sporcularımızJ formalarını giyip koridordan geçerken resimler çekiliyor ve heyecanları bir kat daha artıyordu. Sahada ısınma esnasında  o hentbol topu ile buluşmalarında,onu ne kadar özledikleri ve onunla ne kadar mutlu oldukları  her hallerinden belli oluyordu.   Bu hentbol topu ne sihirliymiş meyer.  Isınmada koşular, paslar,  çapraz geçişler, kale atışları derken , genç hakemlerimizJ  düdüğü çaldı. Maç başlayacak diye hatırlatma var. Önce takım resimleri çekildi. Maç başlamadan  antrenörlüğünü yaptığım takımı topladım. Taktik veriyorum. “Gençler  çok pas yapalım, hızlı hücum için sprint yok, gücümüzü maçın son dakikasında da  kadar ayakta kalacak şekilde harcayalım, ekstra hareket yok, sakatlık istemiyorum, aman iyi oynayalım” haydi söz verelim derken maç başladı. Bazen merhum Federasyon Başkanı sayın Şeref Tunca’nın “ itikat var takat yok “ sözü yaşandıysa da  hala herkes formda  ve ben hentbolcuyum diyor. Savunma yapılıyor, kaleciler top çıkarıyor , güzel  goller atılıyor. Hata yapan oyuncu ile ilgili fırsatları iyi değerlendiren  Şakir yine 23 yıl önceki gibi eşofman üstünün  fermuarını açıp kapatarak, Seco ise hocam ben biraz ısınayım diyerek oynamaya hazır olduklarını ima ediyorlardı. Maç içinde bunları yaşayarak  güzel  bir anı olarak değerlendirdik.  Çok şükür maç başlamadan evvel ısınmada hafif bir sakatlık yaşayan  kaleci Cengiz dışında bir sağlık sorunu yaşamadık.  Maç da berabere biterken güzel anonslarla ve alkışlarla gençler sahadan ayrıldı. Sıra Genç  BayanlarınJ  maçındaydı. Hepsi de heyecanla sahada ısınma sonrası maça hazırlar. Takım resimleri çekildi. Maçın başlaması için bir başka gen hakemJ çifti sahada düdük çalıyordu. Kenarda antrenörlüğünü yaptığım takımla konuşup, maça başlayacak yediyi söylerken tribünden bizim olduğumuz yere  bir çocuk “anne” diye  seslendi. Hiç kabul eder miyim!  Hemen tribüne dönerek o anne değil, “Abla” diye seslendim. Herkes bir anda gülmeye başladı. Bundan güç alan Gençler  sahaya  koşarak, çalan düdükle maça başladı. Herkesin hünerlerini sergilediği maç son derece zevkli geçerken berabere bitti.

Sıra son maçtaki şöhretlerin maçıydı. Yine takımlar hazır, gençlerL ısınıyor. Doğal olarak Genç hakemlerL  de hazır. Maç baçlarken en genci gözlüğü ve bastonu atıyor.  Hentbol topu ile canlanıyor, güzel hareketler, güzel goller  ard arda sıralanıyor. Bunları da  güzel anonslar süslüyor. Tribündekiler alkışlıyor sahada gençler coşuyor. Derken maçı berabere bitiren düdük çalıyor. Salondan alkışlarla sporcular uğurlanıyor.Bu üç maçta kimler yok ki.  Birini unutursam hata yaparım diye İsimleri saymak istemiyorum.  Ancak hepsinin eline ayağına sağlık ve iyi ki varsınız diyorum.

Sahadaki bu güzellikten sonra akşam Ekrem Restorant’da  Erkekler şık, bayanlar ise çok zarifti. Salonda olmayanlar da gelmiş yemeğe yetişmişti. Yine hasret gideren kucaklaşmalar vardı. Gece açılış konuşması ile başladı. Video sunumu ve son bir yıl içinde aramızdan ayrılan dostlarımızın anılması ile hüzün ve duygu dolu anlar yaşandı. Daha sonra yavaş yavaş o havadan sıyrılarak Erkek ve Bayanlarda ilk milli takım sporcuları ve antrenörleri sahnede kısa anılarla programda yerini aldı. Programın akışında hentbolcular korosu muhteşemdi.  Koroda yer alanlar sanat müziğine ait parçaları seslendirirken  bazen bir sanatçı, bazen de  bir çocuk kadar şen ve mutluydu. Bir ara dirseklerimi masaya ve çenemi de ellerime dayamış  o güzel tabloyu hayranlıkla izlerken kendimden geçmişim. O  kareler çekilen resimlerle kaydediliyor. Masalarda  dostların sohbeti, eğlencesi ilerleyen saatlerde daha da güzelleşti. Sonuçta herkes çok mutluydu. Aldığım bilgiler ertesi gün yapılan şehir turunda da herkesin  çok memnun kaldığı  ve  Eskişehir’in  bir yıl sonraki birliktelik için festivale hazırlanacağıydı.

Bu güzelliklerin sergilenmesine ev sahipliği yapan Eskişehir Hentbol  Platformu Organizasyon Komitesi, Eskişehirliler ve bu güzelliğin aktörleri olan Türkiye’nin her yerinden gelen hentbol  dostları  iyi ki varsınız. Teşekkürler, Teşekkürler ve yine teşekkürler.

 

 

Bu makale 1544 kez okundu