KUPA CANAVARLARI TÜRKİYE'DE ALACAK KUPA BIRAKMADI!..

Kupa ikincisinden başlayalım…

Ankara İl Özel İdare… İlk iki maçta mükemmel oynayan bir Can Çelebi.. Son maçta Can’la adam adama oynayınca, hücumdaki tüm yükü üstlenen bir Ali Can… Bir önceki maçta sakatlanan ve son maçta yer alamayan, ama ilk maçta görevini gayet iyi yerine getiren Mikail.. Ankara’daki maçın ilk devresinde Beşiktaş’a zor anlar yaşatan bir Coşkun…

Ve bu maçın, diğer ilk iki maçın aksine, tam bir final havasında geçmesine, bizleri ekranların başına kilitleyen, kafasına yediği toplara rağmen hiç oyundan kopmayan, özellikle yedi metrelerdeki başarısından sonra, “Beni duyuyor musuuuuunnnnn. Aferin sana!”… diye bağırdığım Yunus…

Sol kanadın ve takımın ateşleyicisi, ilk maçta hızlı hücumlarla Beşiktaş’a zor anlar yaşatan Taner.. İlk kez iki dakika aldığını gördüğüm takımın en, en , en sevimlisi , sessiz sedasız görevini en iyi şekilde yapan Yiğit… Beşiktaş gibi fizik gücü yüksek takım oyuncularının arasından top almak tabii ki zor ama, o savunmayı yıpratacak özellikte, mücadelede olması ve uygun pozisyonda olup, savunmanın oyun kuruculara önlem aldığı durumlarda oyuna daha fazla katkı sağlaması gerektiğini düşündüğüm pivotlar.. Türkiye Erkekler Süper Lig ikincisi Ankara İl Özel İdare Spor Kulübü.. Tebrikler.

Gelelim Şampiyona…

Daha fazla yazılması ve daha fazla tebrik edilmesi gerekir diye düşündüğüm, Türkiye Şampiyonluğunda altı senedir arka arkaya ilk sıraya “Beşiktaş” ismini yazdığımız, on sene bu kupayı hiç kimseye bırakmayan Kupa Canavarları Beşiktaş’a… Türkiye’de hentbolu bilmeyen insanlara bile ismini ve hentbolu öğreten Beşiktaş’a… Tam bir şampiyon gibi oynayıp üç maç sonunda kupayı alan Beşiktaş’a.. Kendi evinde, Başkan Fikret Orman ve seyircisinin karşısında kupayı kaldırmak, madalyaları boyunlarına takmak için uzatmalara giden maçı Ankara’ya bırakmadan sonlandıran Beşiktaş’a..  Ve tabii ki, kadroda bulunan oyuncuları ne zaman kullanması gerektiğini bilen Müfit Hoca’ya… Ne zaman 6:0, ne zaman 5:1, ne zaman Ramazan, ne zaman Oğuzhan, ne zaman Ozan, ne zaman Uğur ve ne zaman Mesut’u oyuna alacağını, ne zaman enerji, ne zaman tecrübeyi sahaya sürmesi gerektiğini iyi bilen, zamanında yaptığı bu değişikliklerle oyunun akışını ve seyrini değiştiren Müfit Hoca… Üç maçın kırılma anları olarak aklımda kalan en kritik anlar bunlar..

İlk maçta oyun kurucu ve kanat çaprazlarıyla hareketlenerek birbirlerine pozisyon hazırlayan ve sonuca giden Ankara İl Özel İdare sporcularını durdurmak için Uğur’u 5:1’in önüne yerleştirerek geride oldukları maçı lehine çevirmeleri, ikinci maçta ilk yedide Ozan’la oyuna başlayıp, en kritik anda o düğümü çözeceğine inandığı ve oyuna girdiği anda skoru lehine çevirmeyi başaran Ramazan’ı oyuna alması ve son maçta kaleyi takımın en genç isimlerinden birine teslim etmesi ve Mesut’un da bunu gayet başarılı bir şekilde yerine getirmesi, Kupa Canavarlarının şampiyonluktaki en canavar anlarıydı. Rasic ve Zelic’in attığı dış atışların yanında, Oğuzhan’ın takımın liderliğini ele alması, savunmada yerinde yapılan değişiklikler, her iki kanat oyuncusunun kritik anlardaki sayıları ve Tolga’nın aldığı her pasta tehlike yaratması Beşiktaş gibi bir takımla ilk atmış dakika mücadele edeceğinizi, ama uzatmalarda asla yenemeyeceğinizi gösteriyor.

Çoğunluğu milli takımda oynayan oyunculardan kurulu güçlü kadroya sahip Ankara İl Özel İdare gibi bir takımı üç maçta yenerek bu şampiyonluk sevincini dördüncü maça taşımaması, bu zaferin en lezzetli tarafı olsa gerek.

Beşiktaş her yönüyle güçlü bir takım…

Tarihi, başarıları, başkanı, antrenörü, sporcusu, taraftarı.. Hedefi de artık daha büyük olmalı. Daha güçlü bir Beşiktaş olmalı...

Türkiye’de olduğu kadar Avrupa’da güçlü bir Beşiktaş …

Ülke ligleri iyi olmamasına rağmen, kulüp olarak elde edilen başarılarla Avrupa’nın en iyileri arasına girmeyi başaran birçok Avrupa kulübü gibi… Türkiye’nin hentbolde en büyüğü sensin…

Salonun ekolu sensin...

Tebrikler büyük Beşiktaş, tebrikler Kupanın Canavarları…