OKUL ÖNCESİ SPOR

Eğitimdeki 4+4+4 sistemi sonrasında unuttuğumuz okul öncesi eğitim ve bu dönemdeki sporun neredeyse kaybolmasına herkes seyirci kalmaya devam ediyor. Milli Eğitim Bakanlığı her şeye rağmen yüz yüze eğitimi desteklemesine rağmen spor ve egzersize ilişkin gelişmeler bu aşamada da çok iç açıcı değildir.

Okul öncesi eğitim, Eğitim Fakültelerinde birer bölüm olarak yapılanmış programlarda yetiştirilen öğretmen adayları eğer KPSS, vb. sınavlarda belirli bir puan aldıkları takdirde atamaları yapılıyor. Uzun bir süre “erken çocuklukta hareket” isminde bir sempozyum düzenleyerek konuyu çok yönlü olarak masaya yatırmayı planlamıştım. Aradan geçen süre ve değişik pozisyonlar nedeni ile bu projemizi gerçekleştiremedik. 

Bizim çocuklarımız, eğer ailesinde spor yapan birileri yoksa hareket ve spor ile gittiği okulda karşılaşmaktadır. Orada eğer spor eğitmeni, hareket uzmanı, hareket eğitimi uzmanı yoksa bu defa çocuklarımızın hareketi sevmesi, egzersiz sevgisinin gelişmesi pek mümkün olmamaktadır. 

Dikkat ediniz, okul öncesindeki eğitimde “Beden Eğitimi Öğretmeni” lâfını kullanmadım. Zaten uzun senelerdir buna takmış durumdayım. Beden Eğitimi yerine Hareket eğitmeni ya da “Hareket Eğitimi Öğretmeni” demenin daha doğru olduğunu savunuyorum. Çünkü “beden” derken yalnızca işin iskelet tarafı algılanıyor gibi geliyor. Bu işin “ruh” tarafının da bulunduğunu tekrar hatırlatıyorum.

Bu vesile ile, üyesi ve başkanı olduğum beden eğitimi ve spor öğretmenleri derneğinin diğer üyelerinin haklı olabilecek eleştirilerini karşılamaya hazır olduğumu burada açıklıyorum. Bu konuyu çok yakında düzenlemek istediğim bir konferans ile tartışılmasını sağlayacağım. Umarım orada herkes düşünce ve bilgilerini paylaşır, ortak bir akıl etrafında birleşiriz. 

Okul öncesi dönem, geleceğin başarılı bir spor kariyerinin ilk adımlarının atıldığı zaman dilimidir. Hareket ile buluşma, koşma, yüzme, cimnastik, buz dansı, short track (Buzda Sürat Pateni), bisiklet (Özellikle bmx), anormal gelebilir ama düşük hacimli sabit hızlı motosikletle tanışma gibi aktivelerin başlanması zamanıdır. Bu işi yalnızca okula bırakmak da haksızlıktır. Bu aşamada özel cimnastik kulüpleri, spor kulüpleri de işin içinde olmalıdırlar. 

Eğer biz bu dönemde iyi işler yaparsak, kulüplerimizdeki yabancı antrenör ve oyuncuların sayısı oldukça azalacaktır. Gelecekte daha az harcama ile daha büyük işler yapmak istiyorsak bu döneme ciddi biçimde yatırımda bulunmalıyız.

Bu arada, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği programlarında da bir revize yaparak bu döneme ilişkin ders ve uygulamaları hayata geçirmeliyiz. Okul deneyimi ve öğretmenlik uygulamalarında okul öncesi eğitim kurumlarını öğrencilerin ziyaret etmesi sağlamalıyız. 

Kar altındaki İstanbul’dan kar ve kış sporlarını yazmak istesem de, karda kartopu oynayan çocukları gördüm ve konuyu buraya getirdim. Hareket ve Oyun Enstitülerinin kurulma zamanı gelmiştir. Bu konuda çalışalım…