DÖRT DÖRTLÜK İŞLERE...

Bir müddet önce 3x4 başlıklı bir yazımı çeşitli mecralarda yayınlamıştım. İki gazete ve bir haber portalında bu yazıyı okuyan öğrencim ve arkadaşlarımdan çok ilginç dönüşler aldım.

Başlıkta rakam vermeyi pek sevmem ama o zaman kullanmak zorundaydım. Bugün yazıma başlarken önce 4x4 diye düşündüm ama sonrasında vaz geçtim. Dört dörtlük bir iş yapılsın diye çeşitli önerilerimi sizlerle paylaşacağım. Değerli Ağabeyim ve Hocam Aykut Çetinaslan’ın yazdıklarımı titizlikle incelediğini bildiğim için yazarken çok dikkatli olacağım.

Geçen defa, her biri 4 yıl süren üç ayrı eğitim kademesinden söz etmiştim. Bu defa bir 4 yılı daha eklemek istiyorum: Üniversite çağına gelmiş gençlerimiz için de spor eğitimi gereklidir. Onların sosyal, fiziksel, bilişsel ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için hareket eğitimi gereklidir. Bu yaş grubunda bulunanların artık hayata başka pencerelerden baktıklarını biliyoruz.

Dijital yaşama hızlı uyum gösteren, sanata, spora yönelmeyi isteyen, toplumsal olmayı istemekle beraber inanılmaz bir bireysellik kavramına inanan bir jenerasyondan söz ediyorum. Bireysellik egoizm boyutuna doğru ilerleyebiliyor. Bazıları egoist de oluyorlar. Ama ben onlara kızmıyorum. “Egoist Olma Sanatı” isimli bir kitabı ilk okuduğumda çok şaşırmıştım. Hatta benden bu kitabı okumak için alanlar geriye getirmeyince her defasında gidip yenisini almıştım. Egoist olmak iyidir. Ama bunu o kitabı okuduktan sonra söyleyin…

Buradan çıkaracağımız dersler olarak, gençlerimizin Üniversite çağında çeşitli taleplerle yaşamlarını sürdürdüklerini görüyoruz. Barınma, eğitim, ulaşım gibi sorunlarla boğuşuyor olsalar da “Haydi spora…” dediğimizde akan sular duruyor. Bunun anlamı, o yaş grubu da egzersiz yapmak istiyor, takımlarda oynamak ve müsabakalara katılmak istiyor. İşte tam bu noktada Üniversitelerimizdeki sportif faaliyetleri yeniden gözden geçirmek ve düzenli bir egzersiz programının planlanması gerektiğini düşünüyorum.

Üniversite çağında egzersiz ve spor derken yalnızca takımların hazırlanması ve yarışlara katılmak anlaşılmamalıdır. Her öğrenci haftanın bir gününde en az 45 dakika sürecek bir programa katılmalıdır. Bu düzenleme çok kolay biçimde yapılabilir. Yıllar öncesinde gönüllü olarak bu işi yapan bir hoca olarak bugün çok önemli pozisyonlarda yer alan birçok öğrencimin aramaları ile mutluluğum gün geçtikçe daha da çok artıyor. Çünkü onların bazılarını bu egzersizler sonrasında çeşitli spor ekiplerinde de görevlendirmiştim.

Sanıyorum biraz uzattım, ama tıpkı diğer kademelerde olduğu gibi bu yaş grubu için çeşitli ders planları hazırlanmalı ve Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği lisans öğrencilerine özel bir uzmanlık alanı yaratılmalıdır. İlk kademedeki Beden Eğitimi Öğretmeni, Sınıf Öğretmeni çekişmesini bilmiyorum sanmayın. Bu konuyu bir başka zaman çok detaylı biçimde tartışmaya açacağım. Şimdilik yeni bir 4 yıllık dönem için gerekli hareket eğitimi becerilerini öğrenen ve bunu Üniversite öğrencileri için kullanabilecek eğitmenlerin yetiştirilmesi için dört dörtlük ders planlarını uygulamaya hazır mıyız?

Hem Millî Eğitim Bakanlığımız hem de bu alanda çalışmakta olan araştırmacılarımızın dikkatlerini biraz da bu yöne çevirmelerini istiyorum. İleride toplumu yönlendirecek, çok önemli pozisyonlarda yer alacak Üniversite mezunlarımızdan bu hareket eğitimini lütfen esirgemeyelim!