EKMEK ARASI MAYTAP!..

Elbette takımlarının başarılı olması ilk dilekleridir…

Başarılı bir futbol…

Estetik ve göze hoş gelen hareketler…

Ve de güzel goller…

Onları mutlu edecek öğelerden diğer bir kaçıdır…

Amaç; maçı keyifle izleyip stattan mutlu ayrılmaktır!

Bu yazdıklarımın sanırım itiraz edilecek yanı yok…

Peki bizde seyirci stada geldiğinde böyle mi oluyor?

Elbette istisnaları olacaktır ama, maalesef bizde statlarda son zamanlarda garip şeyler olmaya başladı!

En son Eskişehirspor- Göztepe müsabakasında yaşananlara bir göz atalım…

Süper Lige yükselme final maçı bu.

Antalya’da harika bir statta oynanıyor…

Tribünler tıklım tıklım…

Bir yanda Göztepeliler, “Göz… Göz… Göztepe” diye bağırıyor, öte yanda Eskişehirliler, “Es… Es… Es… Eski… Eski… Es…” diye takımlarını destekliyorlar.

TV’yi açtığımda karşımdaki bu manzaradan gerçekten keyif aldım…

Ambiyans harikaydı…

Ama ne olduysa, takımlar sahaya çıkıp maçın başlamasından sonra oldu!...

Ortalık bir anda sanki cehenneme döndü…

Yüzlerce meşale sahaya yağmaya, maytaplar patlamaya başladı…

Her yer toz duman içinde kaldı…

Ne tribündekiler, ne sahadakiler; kimse kimseyi göremez oldu duman bulutundan…

Hakem Ali Palabıyık, “Oynanamayacak hale gelmesinden ötürü” haklı olarak karşılaşmayı durdurdu.

İlgililer sahanın içine düşen ve zeminde büyük hasarlara yol açan meşaleleri toplayıp ortamı maça uygun hale getirmeye gayret ettiler.

17-18 dakikalık duraklamadan sonra ancak maça devam edilebildi…

Bu atmosfer yüzünden sahadaki oyuncular ilk yarıda doğal olarak futbol adına fazla bir şey koyamadılar ortaya…

Nasıl yapsınlar zaten?

Büyük bir İstekle çıktıkları sahada yaşadıkları “Şok” onları zaten fazlasıyla moralsiz bıraktı.

Oyuncular istedikleri taktikleri uygulayamadıkları için Teknik adamlar büyük bir üzüntü yaşadılar, maçı kaybetmekten korktular!

Harcanan onca emek, akıtılan onca ter, gösterilen özveri ve hedeflenen büyük amaç!

Sanki hepsi boşunaydı!

2. yarıda bunlar olmaz diye düşünürken…

Senaryo aynen yinelendi: Meşaleler… Duman… Yanan ve bozulan zemin… Kahrolan futbolcular… Üzülen teknik heyet…

11- 12 dakikalık ara…

Şimdi soruyorum; bunun mantıklı bir tarafı var mı?

Bu nasıl bir taraftarlık anlayışı?

İnsan kendi ayağına kurşun sıkar mı?

Takımını desteklemek için stada gelenlerin yaptıklarına bakınız Allah aşkına?

Bu nasıl bir destek, ne biçim sevgi?..

İlk yarıdaki “Üzücü ve tedirgin edici atmosfer” 2. yarıda da sürdü…

Ve sonunda karşılaşmayı penaltı atışlarıyla Göztepe kazandı…

Süper Lige yükseldi!

1. sorum taraftarlara; ne yapmaya çalıştınız? Eve gidin ve ilk iş olarak aynanın karşısına geçip bu soruyu kendinize sorun…
2. sorum federasyona; bu denli önemli bir maçta aldığınız tedbirlerin ne kadar yetersiz olduğunu gördünüz mü? Şapkanızı önüne koyup bunu iyice düşünün…
3. sorum ise Antalya’daki emniyet güçlerine ve stat sorumlularına; ya kardeşim 1 değil, 5 değil neredeyse binlerce meşale o güzelim stada nasıl girdi? Kapı görevlileri ne iş yapar? Kime bakar, neyi kontrol eder? Bunca meşalenin içeri gsokulmasına nasıl izin verilir? Yazık!

                                                                                                                * * *

 Son sözüm şu; biz Başkent’te zaman zaman Ankaragücü taraftarlarının bazı taşkınlıklarını acımasızca eleştirdik. Ama Eskişehirspor- Göztepe müsabakasında yaşananları gördükten sonra, haksızlık yaptığımız kanısına vardım!