SPORDAKİ KÜLTÜR NOKSANLIĞI!

Beşiktaş’ın ligin bitimine bir hafta kala şampiyonluğunu ilan etmesi sonrasında insanların gösterdikleri tepkileri sosyal medya üzerinden izledikçe ürktüm, korktum, iğrendim!

Rakip takımın bayrağını yakıp, köprüden atanlar…

Hayal dünyasında dolaşıp, çeşitli bahaneler üreterek Beşiktaş’ın 3.yıldızı takmaya hakkı olmadığını söyleyenler…

Sanki çok matah bir özellikmiş gibi “ben falan takımdan biriyim ama yine de şampiyonluğunuzu kutluyorum” diyenler…

Dalga geçenler, tiye alanlar…

Düzeyi çok altlara çekip işi küfürleşmeye kadar götürenler!

Karşılıklı olarak birbirlerine “büyüklük” taslayanlar!

Artık ilkokul çocuklarının bile yapmadıkları “bayatlamış küf kokan esprilerle” başarıyı küçümseme yarışına giren koca koca adamlar!

Olaydan bihaber olmasına karşın, meseleye balıklama dalış yapan ve sosyal medyada “ben de buradayım” gösterisinde bulunan, esprilerini yüzlerine gözlerine bulaştıran baylar ve bayanlar…

“Şampiyon oldu da ne oldu, biz kaç senedir 3 yıldızla dolaşıyoruz” diye anlamsız ve yersiz böbürlenmelerde bulunanlar…

Tam gelişmemiş beyin hücrelerini spor üzerinden rahatlatmak isterken, “A..kım diyeceğine b..kum” diyenler…

Yaşamında, hiçbir zaman “esas oğlan” rolü verilmeyen, bunun ezikliğiyle şampiyonluk filmi üzerinden figüranlık yapmaya kalkanlar…

Bazı Tv programlarında üç beş ahkam kestikten sonra “uzmanlaştığını” sanan ve eleştiri yaparken reyting uğruna komik duruma düşen zavallılar…

Ve de benzerleri…

“Bir şampiyonluğun içine etmek için”, adeta ağız birliği etmişçesine bütün gece yoğun bir çaba gösterdiler!

Yazıklar olsun size…

Bir sevinci, bir hoşlanmayı, bir kutlamayı; nefrete dönüştürdüğünüz için…

Toplumun bu güzelliği yaşamasına neden izin vermiyorsunuz?

Niçin paylaşmayı değil de, “ayrıştırmayı”, “bölmeyi”, “parçalamayı” tercih ediyorsunuz?

Çünkü siz bu toplumun korkaklarısınız…

Tek başınıza bir şey yapmaya asla cesaretiniz yok.

Ne zaman ki, bir kitle buluyorsunuz; hemen atıyorsunuz içine kendinizi; onlarla yuvarlanıp gidiyorsunuz…

İşte siz busunuz…

Nefretle besleniyorsunuz…

Kinle nefes alabiliyorsunuz…

Saldırmakla ayakta kalıyorsunuz!

Ama unutmayın; asla büyümüyorsunuz!

Geçin aynanın karşısına, kendinize şöyle bir bakın;

Ne kadar “küçük” olduğunuzu göreceksiniz!