YUSUF YALKIN SONUNDA İSYAN ETTİ!..

YUSUF YALKIN

Yıllarca ülkenin başkentinde spor gazetecisi olarak çalışıyorsunuz!

Yazılar, haberler yazıyor, müsabakalar izliyor, röportajlar yapıyorsunuz…

TV’lerde yorumlarda bulunuyorsunuz…

Radyolarda konuşuyorsunuz…

Ama mesleki kariyerinizde şampiyonluk görmek, o heyecanı yaşamak, o güzelliği yüreğinizde taşımak yok!

Ne kadar hazin bir durum.

Ankara’da başlayıp, Ankara’da yıllardır sürdürdüğüm gazetecilik hayatımda maalesef şampiyon bir takım göremedim…

Birinci çıkmadı başkentten…

Onlar şampiyon olamadılar…

Ben de “şampiyonluğu” yazamadım.

Her şeyi yazıyor, her şeyi yorumluyorsunuz ama içinde bir şampiyonluk yok!

Üzüntü oldu hep benim için bu durum…

Daha acısı, artık bu konuda umudumun tükenmeye başladığını da hissediyorum..

Dilerim yanılırım…

                                                          * * *

İlginçtir, ne kadar ilgi göstersek de kulüplere yaranamadık…

Bir keresinde iki kulüp başkanı, katıldıkları bir televizyon programında, Ankara’da medyanın ilgisizliğinden, kendilerine yeterli desteği vermemesinden söz edip, Başkent’te görev yapan spor gazetecilerini eleştirmeye başladılar.

Dayanamayıp patladım:

“Öyle diyorsunuz ama, Ankara’da yıllardır gazetecilik yapan birisi olarak asıl ben sizden şikayetçiyim…”

Stüdyoda bir sessizlik oldu.

Devam ettim:

“Evet şikayetçiyim. Çok destek verdik size. Ama şampiyon olamadınız. Sizin yüzünüzden Ankara’daki spor yazarlarının bir yerleri hep eksik kaldı!..”

Programdaki kulüp başkanları ve diğer meslektaşlarımdan “ses” çıkmadı; sadece başlarını “tasdik edercesine” salladıklarını hatırlıyorum…

Net söylüyorum; Ankara’daki kulüpler gerçekten kariyerimizi “kötü” etkiledi!

                                                              * * *

Her sezon bittiğinde, “Önümüzdeki yıl kadromuzu güçlendirip şampiyonluk kovalayacağız” sözlerini duymaktan bıktık.

Çünkü bu hiç gerçekleşmedi, hep lafta kaldı.

Ankara takımları, sürekli 8-12’lik arasında “puan cetvelindeki en anlamsız bölgeyi” hedef aldılar.

Trajikomik bir durum!

Artık laf değil, icraat zamanı…

Büyük hamleyi kim yapacak?